DİYET DİYET -KİLOLARA VEDA

Yıllardır diyet yaparım. Pazartesi günü rejimde salı günü rejimi bozmak zorunda kalanlardanım. Böykece sonuca gidebiliriz; ben insanlar yüzünden şişmanım. Ne tavuk butlarının, ne elmanın en tatlı olanların ne de baklavanın kabati var şişmanlamamda... Ben insan şişmanıyım.
Gitmediğim doktor kapısını çalmadığım diyetisyen kalmadı. Diyet listelerimi de sayarsanız ömrümün yarısından çoğunu diyet yaparak geçirdim diyebilirim.
Her diyetisyenden faydalandım. Hepsinin kendine göre ikna yöntemleri vardı. Sonunda hepsi başarılı oldu... Peki ben niye şişmanım hala dersiniz?
Kaybettiğim kiloları koruyamadım. nedeni bence alışkanlıklarımı değiştiremeyişim beni bunca kilo sahibi yaptı.
Lise çağlarımda normal kiloda bir genç kızdım. Şişmanlık diye bir sözcüğü bilmezdim. Saçlarımla ve boyumla uğraşmaktan kilomla uğraşacak halim de yoktu.
NASIL ŞİŞMANLADIM
Liseyi bitirdiğim yıl evde oturmak zorunda kaldım. Üniversite hayalini kurarken ekmek arası beslenme yolunu öğrendim. Küçük şehirde yaşarken meyve yeme alışkanlıpımız vardı, ama metvenin manavdan alındıpğı bir yerde; ekmek arasına peynir koymmak, arasına bir demet maydonoz atmak hem kolay hem de lezzetliydi.
Kilolu olmama rağmen aynada güzel görünüyordum. Onu sevdim aşık oldum. Bana ilk şişman olduğumu söyleyen işte aşık olduğum o adam oldu, yani kocam.
Çalışma hayatım ve onunla birlikte yürüyen Üniversite yaşamım bana hiç acımadı. Ne yaparsam yapayım 62 kilonun altına inemiyordum. İyi mi kötü mü bilmem ama o kiloda görünmüyordum. Kollarımın zayıflığı, göğsümün küçüklüğü kilomu gizliyordu.
İşte o yıllarda kendimi çok şişman hissetmeye başladım. Sevdiğim adamın ısrarıyla ciddi bir diyete başladım.
ÖLÜM DİYETİ
Sabah kahvaltı yok. Öğlen sebze ve akşam sadece elma gerçek bir ölüm diyetiydi. Akşamları popomu bir o duvara bir bu duvara vurarak geçirdiğim çok kısa bir süre sonunda 12 kilo verdim 50 kilo oldum. çevremde çok sayıda genç kız varken ben kendimi yşne de çok şişman hissediyordum. O kiloda kalabilmek için ölüm diyetine devam etmek zorundaydım.
Bir gün sadece bir tane zayıflama ilacı aldıpım gün düşüp bayıldım, korkudan ilacı hemen bıraktım. Artık benim için yaşam bitmişti. Yaşam sadece bir kaç kilo verebildiğim zaman başlayacaktı. Zayıflamak için her şeyi yapabilirdim.
Her yıl 50 kilonun üzerine eklenen kilolar beni kahrediyordu. Üstü ve altı kilolarla evlenene kadar idare ettim. Evlendiğim zaman 52 kiloydum ve çok iştahlı bir adama aşıktım, onunla yeni bir yaşama başlıyordum. Korkumuzdan eve ekmek sokmuyorduk. Bazen konuklarımız gelince ekmek almayı unuttuğumuzda oluyordu. Katıldıpımız davetlerde, gittiğimiz yemeklerde binbir çeşit yemeğin tadına bakıyor ama asla ekmek yemiyorduk.
DEVAMI VAR